แนะนำหนังสือเล่มที่หนึ่ง

ประวัติความเป็นมาของกีฬาเทเบิลเทนนิส
 
 กีฬาเทเบิลเทนนิส(Table tennis) หรือที่คนไทยโดนทั่วไปเรียกว่า ปิงปอง (Pingpong) เป็นกีฬาในร่มประเภทหนึ่งที่ได้รับความนิยมกันอย่างแพร่หลายมาก จากหลักฐานต่างๆที่ปรากฎ อาจสันนิษฐานได้ว่า กีฬาเทเบิลเทนนิสเริ่มเล่นครั้งแรกในปี ค.ศ.1880 ในประเทศอังกฤษ โดยเรียกชื่อประเภทกีฬาว่า ปิงปอง ตามชื่อของบริษัทผู้ผลิตและโฆษณา อุปกรณ์กีฬาเทเบิลเทนนิสของสหราชอาณาจักร (British Sport Catalogs Advertised Table Tennis Equipment) (Palmatier and Ray :1989:132)  การเล่นปิงปองในระยะนั้นจะมีผู้เล่น 2-4 คน อุปกรณ์การเล่นประกอบด้วย ไม้หนังสัตว์ มีลักษณะคล้ายไม้เทนนิส แต่มีด้ามสั้นและขนาดเล็กกว่า หน้าไม้ขึงด้วยหนังวัวบางๆ ลูกบอลที่ใช้เล่นทำด้วยยาง หรือไม้ก๊อกทำเป็นรูปกลมๆแล้วใช้ยางหรือผ้าหุ้มอีกชั้นหนึ่ง มีวิธีการเล่นโดยการนำโต๊ะสี่เหลี่ยมผืนผ้าสองตัวมาวางต่อกัน แล้ววางสมุดปกแข็งเรียงต่อกันทำเป็นตาข่ายกั้นกลางระหว่างโต๊ะสองตัว ( Table International Table Tennis Federation 1990: 7-8) สำหรับการแต่งกายนั้นผู้หญิงจะสวมกระโปรงยาว และใส่เสื้อแข็งๆส่วนผู้ชายจะสวมกางขายาว และใส่เสื้อตัวยาว สวมถุงเท้า และรองเท้าอย่างเรียบร้อย ในการเล่นผู้เล่นจะตีลูกบอลให้ตกกระทบโต๊ะในแดนของผู้เล่น1 ครั้งแล้วกระดอนไปตกกระทบบนโต๊ะในแดนของผู้เล่นฝ่ายตรงข้าม ด้วยลักษณะการเล่นเช่นนี้จึงมีการกล่าวกันว่ากีฬาเทเบิลเทนนิสมีที่มาที่พัฒนามาจากกีฬาลอนเทนนิส (Lawn Tennis) ( webster’s New World Encyclopedia. 1992 : 1077) เทเบิลเทนนิสแม้เป็นกีฬาที่ได้รับความนิยมมาเล่นกันเริ่มแรกในประเทศอังกฤษ แต่ต่อมาก็ได้เผยแพร่ไปยังประเทศต่างๆทั่วไปในทวีปยุโรปรวมทั้งประเทศสหรัฐอเมริกาในช่วงต้นศตวรรษที่20 ซึ่งได้มีการก่อตั้งสมาคมปิงปอง ( Ping pong Association) ขึ้นในปี ค.ศ. 1902 ซึ่งแต่เดิมกีฬาเทเบิลเทนนิสเป็นกีฬานันทนาการประเภทหนึ่งที่ผู้เล่นนิยมเล่นเพื่อความสนุกสนานเท่านั้น ภายหลังต่อมาเมื่อมีคนนิยมเล่นกันอย่างต่อเนื่องเพิ่มมากขึ้น จึงจัดเป็นกีฬาเพื่อการแข่งขันในประเทศต่างๆทั่วไปทั้งในทวีปยุโรปและทวีปเอเชีย สำหรับในทวีปเอเชียเทเบิลเทนนิสก็เป็นกีฬาหนึ่งในสามประเภท นอกเหนือจากบาสเกตบอล และวอลเลย์บอล ที่ได้รับความนิยมอย่างสูงในประเทศสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนจีน โดยคนจีนในระยะแรกนิยมเล่นปิงปองทั้งในที่ร่ม และที่กลางแจ้งบนพื้นลักษณะใดก็ได้เมื่อตีลูกให้ตกกระทบบนพื้นแล้วลูกบอลสามารถกระดอนขึ้นได้ (Ferroa. 1991 : 98)

สรุปจากหนังสือเล่มที่ 1

ประวัติและพื้นฐานของกีฬาเทเบิลเทนนิส กีฬาเทเบิลเทนนิสหรือที่เรียกกันจนเป็นที่ติดปากคุ้นเคยว่า ปิงปอง นั้น เป็นกีฬาที่รู้จักกันดีมาเป็นระยะเวลานานมาก และยังแพร่หลายได้รับความนิยมเล่นกันอยู่ทั่วโลก กีฬาเทเบิลเทนนิสเป็นกีฬาที่สามารถนำมาเล่นเพื่อสร้างความสนุกสนาน สร้างสัมพันธ์ได้เป็นอย่างดีเพราะลักษณะการเล่นง่าย ไม่ซับซ้อน ใช้พื้นที่ไม่มาก อุปกรณ์ราคาไม่แพง ไม่สร้างความยุ่งยาก เก็บรักษาได้ง่าย กติกาการเล่นและแข่งขันสามารถทำความเข้าใจได้ไม่ยากไม่มีความซับซ้อน สามารถเล่นร่วมกันได้ทั้งวัยเด็กและผู้ใหญ่ โดยมีทั้งการเล่นแบบเดี่ยว แบบคู่ และเล่นเป็นทีม โดยวิธีเล่นโดยทั่วไป แค่รู้จักวิธีการส่งลูก (การเสิร์ฟ – Serving) การรับลูก (รีเทิร์น – Return)ตีลูกให้ลงบนโต๊ะฝ่ายตรงข้าม ตีโต้กันไปมา หากฝ่ายใดทำลูกออก หรือ ไม่สามารถตีลูกลงบนโต๊ะของอีกฝ่ายได้ หรือ ตีติดตาข่าย ก็จะเสียแต้ม ผลัดกันส่งลูกฝ่ายละ 2 คะแนนจนจบการแข่งขัน ใน 1 เกมมี 11 คะแนน หากคะแนนเสมอกันที่ 10 คะแนนจะต้องทำการแข่งขันต่อไปจนกว่าฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งจะมีคะแนนนำอีกฝ่าย 2 คะแนนก็ถือว่าชนะในเกมนั้น ซึ่งในการแข่งแต้มที่ 10 เป็นต้นไป จะผลัดกันส่งลูกฝ่ายละ 1 คะแนนสลับกันไปจนกว่าจะได้ผู้ชนะในเกมนั้น ในการแข่งขันเทเบิลเทนนิส นิยมเล่น 1 แมทช์ด้วยเกมการแข่งขันแบบ 2 ใน 3 เกม หรือ 3 ใน 5 เกม หรือ 4 ใน 7 เกม ประวัติเทเบิลเทนนิส ความเป็นมาของกีฬาเทเบิลเทนนิส จากการศึกษาค้นคว้าไม่มีหลักฐานปรากฎแน่ชัดว่าเทเบิลเทนนิสมีถิ่นกำเนิดหรือที่มาจากที่ใดทั้งในสมัยโรมันหรือสมัยกรีกเหมือนเช่นกีฬาประเภทอื่น ซึ่งรัสเซียเองก็เคยอ้างว่าเป็นผู้คิดค้นการเล่นมาก่อนใคร ซึ่งอังกฤษก็อ้างว่าตนเป็นต้นกำเนิดเช่นกัน แต่ก็ไม่มีผู้ใดสามารถแสดงหลักฐานอ้างอิงได้อย่างชัดเจนหรือสามารถคัดค้านแต่ประการใดได้